خدمات پرستاری سپید گستر

داشتن یک مراقب کودک در منزل از بسیاری جهات برای شما بهتر است. پرستار کودک در بسیاری از موارد از شما با تجربه تر است و آموزش های لازم را دیده است . او توانایی بیشتری برای حل مشکلات نوزاد تازه به دنیا آمده ی شما دارد.
هنگام مصاحبه با  پرستار کودک  تمامی صحبت های خود را با او ضبط کنید تا یک بار دیگر بادقت گوش کنید و به نکات لازم توجه کنید. از او درباره سوابقش بپرسید و اینکه در صورت امکان نام و شماره تماس کارفرمای قبلی خود را در اختیار شما قرار دهد. اگر بتوانید با کارفرمای سابق او صحبت کنید و دلایل عدم تمدید قرارداد را جویا شوید بهتر می توانید در مورد استخدام کردن او تصمیم بگیرید.

در مورد هویت او و مدارک شناسایی او محل زندگی و خانواده هم باید اطلاعاتی داشته باشید. اگر از طریق موسسه های معتبر درخواست  پرستار نوزاد داده اید، حتما از مووسه در مورد مدارک ضمانتی و شناسایی او سوال کنید.

سوالات زیر به شما کمک میکنید بیشتر او را بشناسید و بتوانید ارزیابی نمایید:

• چه نوع تجربه مراقبت از کودک داشته است؟ نوزاد، کودک خردسال؟ دوقبو یا چند قلو؟
• بهترین و بدترین خاطره او در این کار چه می باشد؟ از او بخواهید جزییات را تعریف کند و به تمامی آنها توجه کنید.
• نگرش او نسبت به مادران چیست؟ آیا به نظر او مادران در رابطه ی پرستار با کودک عامل منفی حساب می شوند؟
• او چگونه مسائل انظباطی را مدیریت میکند؟
• اگر کودک شما یک ساعت بدون دلیل و به صورت ممتد گریه کند چه کار میکند؟
• اگر کودک شما یک وسیله را خراب کند با او چه برخوردی میکند؟
• چقدر اهل تماشای تلویزیون است؟ آیا هنگامی که کودک شما مشغول بازیست یا خوابیده است به تماشای تلویزیون می پردازد؟ نظر او راجه به تلویزیون تماشا کردن کودک چیست؟
• نظر شما راجع به قواعدی که برای کودک وضع کرده اید چیست؟ اگر نظر او و شما همسان نیست ترجیح میدهد بر خلاف نظر خودشو بر اساس استاندارهای شما رفتار کند و یا اینکه بر روشهای خود پافشاری دارد؟
• آیا در مورد تغذیه کودکان چیزی میداند؟
• چقدر می تواند برای کودک در بیرون از منزل وقت بگذارد و در صورت صلاحدید خانواده او را به گارک و گردش ببرد؟
• آیا میداند در شرایط اضطراری چه باید بکند؟ مثلا در صورت بروز آتش سوزی، زلزله، سوختگی کودک و …؟

نکات ایمنی

• کل محیط خانه را به او نشان دهید. زیرزمین، پارکینگ، انباری، پله های اظطراری، جای کنتورهای آب، برق. حتی داخل کابینت ها، جایی که لامپ های اضافه را ذخیره میکنید.
• آدرس و مسیرهای منزل تا محل کار خود را برای او بنویسید. همین طور آدرس چند آشنا و فامیل نزدیک، مانند مادر خودتان و یا مادر همسرتان و هر کسی که در مواقع ضروری در دسترس باشند.
• به او کاملا آموزش دهید که در صورت بروز خطر باید چه کار کند. در صورت آتش سوزی جای کپسول را باید بداند و همیشه در مورد حفظ ایمنی کودک احساس مسئولیت کند.
• در یک جعبه چراغ قوه و رادیو با باطری، شمع و یک سرای از تجهیزات لازم برای کمک های اولیه را بگذارید و جعبه را در دسترس پرستار کودک خود قرار دهید.
• شماره های اورژانس، پزشک کودکتان، یکی از همسایه ها، چند نفر از نزدیکانتان را در یک دفترچه بنویسید و در اختیار او بگذارید.
• شماره پرستار کودک را نیز در اختیار اقوام نزدیک و همسترتان قرار دهید.

رعایت این موارد به  نگهداری از کودک در منزل  کمک میکند در صورت بروز حوادث غیر مترقبه با آرامش بیشتر بتواند موقعیت پیش آمده را مدیریت نماید.

از زمانی که خودتان توانستید به راحتی او را ترک کنید می توانید کودک را با پرستار تنها بگذارید. البته اگر کودک از شیر شما تغذیه می کند، باید مدت زمانی که از او دور هستید چند ساعت بیشتر نباشد و یا اینکه به وسیله دستگاه های مخصوص کمی از شیر خودتان را در محفظه ای نگهداری کنید تا در صورت نیاز نوزاد پرستار بتواند به او شیر خودتان را بدهد.

کودک شما ممکن است بطری شیر را از دست خود شما قبول نکند بنابر این ابتدا از یکی از اعضای خانواده بخواهید در حالی که شما در اتاق حضور ندارید، سعی کند شیشه شیر را به نوزاد بدهد. نوزاد کم کم عادت می کند شیشه شیر را قبول کند و این باعث می شود کار پرستار کودک راحت تر شود.

اگر فکر می کنید که نمی توانید دور از فرزند خود باشید باز هم از یک پرستار یا یک دوست بخواهید تا ساعاتی را کنار کودکتان باشد و خود شما در اتاقی دیگر باشید تا کم کم به استقلال فرزند خود کمک کنید. این ساعات را سعی کنید با دوستان خود سپری کنید یا کتابی بخوانید و یا برای یک پیاده روی کوتاه مدت از خانه خارج شوید. سعی کنید ساعاتی را حتما به خودتان اختصاص دهید تا از وابستگی بیش از حد جلوگیری شود.

آماده شدن برای ترک نوزاد با یک پرستار نوزاد 

این طبیعی است که احساسات مختلفی را هنگامی که کودک خود را برای اولین بار با  پرستار کودک  تنها می گذارید، تجربه کنید. احساساتی مثل عذاب وجدان، خشم، عصبانی شدن، دلتنگی، نگرانی و ترس که همگی ممکن است به سراغ شما بیایند.

این خیلی مهم است که کودک شما به شخصی که وظیفه او مراقبت از کودک است عادت کند. برای اینکه این اتفاق بیفتد باید در بازه های زمانی کوتاه این کار را شروع کنید. برای مثال اولین بار حدود 15 دقیقه فقط کودک را به پرستار خود بسپارید و کم کم این زمان را افزایش دهید تا کودک از ابتدا وحشت نکند. این به کودک کمک می کند بدون شما باشد.

باید در نظر داشته باشید که اضطراب شما به کودک منتقل می شود بنابراین اگه دائما نگران باشید، این اضطراب به کودک شما منتقل می شود.

وظایف دیگر خود را سعی کنید انجام دهید. قرار های کاری، خرید و … را خودتان به عهده بگیرید و قبل از اینکه از خانه خارج شوید مطمئن شوید که کودکتان کاملا استراحت کرده و تغذیه مناسبی داشته است. همه وسایل مورد نیاز را آماده کنید و به اندازه کافی کنار او باشید و با او بازی کنید تا در ساعاتی که شما نیستید کمتر احساس دلتنگی کند.

سعی کنید مدتی را همراه پرستار کنار کودک باشید و جوری برنامه ریزیی نکنید که دقیقا هنگام حضور پرستار شما نیز از منزل خارج شوید و  نگهداری از کودک در منزل  به عهده پرستارش باشد.

حتما حتما از کودک خداحافظی کنید و سعی نکنید با گمراه کردن او و به صورت پنهانی از خانه خارج شوید. هنگام رفتن او را با وسیله بازی یا پرستار سرگرم کنید و زمانی که مشغول بازی بود با او خداحافظی کنید و بروید.

همیشه این نکته را در نظر داشته باشید که شما به زمانهایی برای خودتان نیاز دارید زمانی برای ورزش، صرف وقت با دوستان و یا یک شب رمانتیک با شریک زندگیتان. بنابراین بدون عذاب وجدان حتما برای این مسائل برنامه ریزی کنید.

انتخاب یک پرستار کودک مناسب یکی از موضوعات چالش برانگیز برای خانواده هاست. پرستار کودک باید فردی با تجربه و با حوصله و قابل اطمینان باشد. همچنین باید آموزش های لازم را جهت نگهداری از کودک در منزل دیده باشد تا بتواند نقش موثری در مراقبت و پرستاری از کودک داشته باشد.

 
ایمنی

ایمنی کودک باید در اولویت باشد.
پدر و مادر همیشه نگران این مسئله هستند که آیا کودک در شرایط ایمن مراقبت می شود یا خیر. بنابراین مهمترین وظیفه پرستار این است که کودک را از آسیب های فیزیکی محافظت نماید.
پرستار باید هم در خانه هم در محسط بیرون حواسش به آسیب های احتمالی به کودک باشد. اسباب بازی های خطرناک، زمین بازی، وجود استخر در حیاط یا پارک بازی، دوچرخه و بسیاری از وسایل دیگر میتواند در صورت بی احتیاطی پرستار خطرساز باشند.
اسباب بازی ها بعد از پایان بازی باید باید سر جایشان مرتب شوند تا از بروز حادثه جلوگیری شود. همچنین پرستار کودک باید مراقب ارتباط کودک با غریبه ها باشد.

امور منزل

یک پرستار کودک باید تمامی امور مربوط به منزل را انجام دهد. کارهایی مانند تمیز کردن خانه، جارو کردن، گردگیری، پختن غذا و شستن ظروف، مرتب کردن اتاق کودک، جمع اوری اسباب بازی ها و .. همگی به عهده پرستار می باشد.

کمک های اولیه

پرستار کودک باید تا حدی کمک های اولیه را بلد باشد. پدر و مادر باید با خیال راحت کودکشان کنار او بگذارند. در مواردی که نیاز به پانسمان و شستشوی زخم شد، پرستار باید توانایی انجام این کار را داشته باشد. یا اگر کودک دچار سوختگی سطحی، بریدن قسمتی از انگشت شد پرستار باید بتواند اقدامات اولیه را انجام دهد. او همچنین باید وضعیت پزشکی کودک را بداند و شماره های اضطراری را داشته باشد تا در مواقع ضروری از آنها استفاده کند. شماره هایی مانند آتش نشانی، پلیس، امبولانس و …

فعالیت های خلاقانه

یک پرستار کودک باید بتواند فعالیت هایی جهت ارتقا سطح هوشیو خلاقیت کودک داشته باشد. باید برای تمام زمانهایی که با کودک سرو کار دارد، برنامه ریزی کند. چه در داخل خانه و چه در بیرون منزل فعالیت هایی که خلاقیت کودک را ارتقا دهد می تواند به بهبود رابطه پرستار و کودک کمک کند. هر چقدر میزان تعاملات بیشتر باشد، رابطه ی عمیق تری میان کودک و پرستار شکل می گیرد که این امر در نهایت هم به نفع کودک بوده و هم به نفع پرستار می باشد.

تغذیه کودکان

یکی از امور مهم در مورد مراقبت از کودک، توجه به تغذیه او می باشد. پرستار کودک باید با مشاوره با والدین تمامی نیازهای تغذیه ای کودک را در برنامه غذایی وی بگنجاند. همچنین پرستار باید روشهای درست نگهداری از مواد غذایی و نحوه ترکیب آنها را بلد باشد. استفاده درست از مواد غذایی می تواند نقش موثری در رشد جسمانی کودک داشته باشد. توجه به عادات غذایی خانواده در کنار رعایت اصول بهداشتی و پزشکی از وظایف پرستار در منزل می باشد.

لیست مسئولیت های پرستار کودک:

1- پرورش و مراقبت از کودکان در منزل کارفرما
2- آماده سازی مواد غذایی موردنیاز برای کودکان و غذاهای مورد نیاز نوزادان مانند حریره بادام و سوپ های مخصوص
3- تعویض پوشک نوزاد
4- رسیدگی به امور درسی کودکان مانند دیکته گفتن وکمک برای انجام تکالیف درسی
5- مشارکت در فعالیت های تفریحی و ورزشی، درست کردن کاردستی، آموزش صنایع دستی، بازی های فکری و …
6- تربیت کودک با روشهای مورد نظر والدین و تحت نظر آنها
7- نگهداری محیط خانه به صورت ایمن و تمیز و مرتب
8- مرور رفتار های کودک و ارائه گزارش روزانه به والدین
9- انجام امور خانه داری و نگهداری از کودک در منزل
10- توجه به زمان استراحت کودک و توجه به میان وعده ها

پدر و مادر شدن به غیر از احساس شادمانی،‌ دردسرهای فراوانی نیز به دنبال دارد. درست مانند این است که یک قرارداد بیست و چند ساله امضا کرده باشید. آرزوهای ضد و نقیض زیادی هستند که در سرتاسر دوران کودکی وجود دارند و حتی به سال‏های نوجوانی هم کشیده می‏شوند.‌

والدین در برخورد با کودک لجباز صبر داشته باشند

کودکان با ذهنیتی مختص خودشان متولد می‏شوند. بعضی از کودکان نسبت به سایرین لجبازتر هستند. همه کودکان گاهی لجبازی می‏کنند و این رفتار می‏تواند علل گوناگونی داشته باشد. علت لجبازی می‏تواند ترس‏های غیرمنطقی یا مقاومت در برابر تغییر باشد. لجبازی کودکان گاهی موجب شرمندگی شما می‏شود. در چنین مواقعی واکنش والدین خشم و عصبانیت است؛ چرا که احساس می‏کنند رفتار کودک در تقابل با قدرت و اختیار آنهاست. با این وجود پدرها و مادرها نمی‏دانند که خشم آنها فقط به آتش لجبازی بیشتر کودک دامن می‏زند.
در اینگونه مواقع، والدین باید صبور باشند. در وهله اول باید ریشه لجبازی کودک را کشف کنند. باید آرام و خونسرد و با دانش و درک کافی فکر کنند تا این موقعیت‏ها را به لحظاتی مسرت‌بخش بدل کنند. آنها باید بینش خود را بر اساس رفتار کودک تنظیم کرده و آرامش و خونسردی را پیشه کنند یا از کسی در مورد نگهداری از کودک در منزل کمک بگیرند.
نکاتی که می‏توانند کارساز باشند‌
لجبازی را یک ویژگی منفی ندانید بلکه به آن با دید مثبت نگاه کنید.
 لجبازی کودک می‏تواند نشانه این باشد که او به فکر خودش است و می‏تواند قاطعانه افکار و عقاید خود را به زبان آورد.‌اگر موضوع چندان جدی نیست،‌ هیچ ضرری ندارد که با کودک خود مذاکره کنید و به توافق برسید.
 بیش از حد واکنش نشان ندهید. دیدگاه خود را به آرامی برای کودک شرح دهید.
 گاهی اوقات بهترین روش مقابله با بی‌ادبی کودک، این است که در این باره با او گفتگو کنید. زمانی با او حرف بزنید که هر دو آرام شده باشید.
مشکل را شناسایی کنید
مشکل را شناسایی کنید و به کمک خود کودک، دنبال راه حل بگردید. به این ترتیب او دیگر شما را دشمن خود نمی‏داند.
اگر از کودک خواستید کاری را انجام دهد،‌ برای پیشگیری از مشاجره مزاحم کار او نشوید.‌
 رفتار محترمانه‏ای نسبت به کودک داشته باشید. به او احترام بگذارید. روش‏های تربیتی ما بزرگ‌ترها،‌ احترام ناشی از ترس کودک را به همراه دارد.‌
 وقتی از کودک می‏خواهید کاری را انجام دهد، قاطع باشید. شما که نمی‏خواهید در حق‌تان لطف کند. همچنین عواقب نافرمانی را به او متذکر شوید.‌
 یکی از بهترین روش‏های احترام گذاشتن به کودک، این است که در روش‏های انضباطی خود مهربان و قاطع باشید. مهربانی، نشانه احترام شما به کودک و قاطعیت، نشانه احترام شما برای کاری است که باید انجام شود.
از کودک درخواست منطقی کنید
یادتان باشد درخواست‏های شما از کودک باید منطقی باشند.
 فراموش نکنید وقتی کودک همکاری می‏کند و رفتار خوبی از خود نشان می‏دهد، او را تشویق کنید.
کودکان لجباز احساس می‏کنند، یکی باید برنده شود و دیگری باید ببازد. برای چنین موقعیتی،‌ طرز فکر برنده- برنده، بهترین راه‌حل است. به نیازها و خواسته‏های کودک پاسخ دهید. به او بگویید که پدر و مادر هم می‏خواهند برنده باشند و آیا راه‌حلی را سراغ دارد که به نفع شما و خودش باشد؟
 وقتی پدر و مادر احساس می‏کنند اوضاع وخیم شده است، باید به دنبال روش‏های درمانی باشند. قرار نیست به رفتار بد کودک پاداش بدهید بلکه باید در رابطه خودتان با او تجدید نظر کنید. دنیا را از دریچه چشمان کودک خود ببینید.
 علاوه بر نکات فوق،‌ باید یادتان باشد که صبر بسیار مهم است. اگر صبر و تحمل خود را از دست بدهید،‌ نمی‏توانید کودک لجباز خود را کنترل کنید.